NGA LIRA GJIKA/Të duash fëmijën nuk do të thotë t’i blesh rroba, makina, lodra apo t’i bësh një dhomë që prindit i duket e bukur. Kjo formë marrdhe nieje, që prindi pa dashur ndërton me fëmijën, është formë komerciaIe. Eshtë sikur bën një kontratë.“Unë po të blej sendet, ti më lër re hat”.
Advertisements
Me fëmijën nuk krijohen marrëdh ënie kaq te percipta. Marrëdh ënia prind-fëmijë eshte marrëdhenie themeI e njeriut me njeriun ku sendet kanë vlerë minimale.
Advertisements
Të duash fëmijën do të thote të jesh aty kur hedh hapin e pare dhe ai, si Atlasi, mban gjithë universin njerëzor mbi kurriz per te reaIizuar kete veprim.
Po aq energji, e mbase edhe me shume, i duhet për te artikuIuar fjalen. Këto moment dhe të tjera si këto, jane momente kyç, ku prindi duhet te jete i pranishëm dhe të mbështesë fëmijën e tij.
Keto momente fuq izojnë ose jo Iidhjen mes tyre. Mbështetja, nx itja dhe durimi i prinderve, sidomos kur fëmija gjëndet në vësht irësi,
jane edhe çelesi i suksesit të rritjes dhe edukimit. Edukimi nuk eshte urdher, por akt dashurie e pergjegjesie. Eshte nje proces i shtrire ne kohe dhe për kohën fëmija ka nev ojë si per ajrin.