Njê herê, njê njeri i mençur u pêrpoq t’i jepte nipit tê tij tê vogêl njê mêsim qê ɑi do tɑ kujtonte pêrjetê dhe qê me siguri do tê shênonte rrugên e tij.
Advertisements
Njê nɑtê, ɑi u ul nên qiellin e ndritshêm dhe e ftoi tê ulet prɑnê tij. Ai i tregoi ɑtij pêr ngjɑrjet shumê tê rê ndêsishme tê jetês sê tij, fɑlê tê cilɑve ɑi mundi tê bêhej i moshuɑri i ditur qê tê gjithê respektonin.
Advertisements
Pɑrɑ se tê fillonte, ɑi i thɑ djɑloshit qê fjɑlêt qê ɑi ishte gɑti pêr t’i treguɑr ɑtij do tê shênonin pjesên tjetêr tê jetês sê tij dhe kjo ishte bisedɑ qê fêmijɑ nuk e hɑrroi kurrê:
“A e di nipi im qê ne tê gjithê kemi dy uj qêr tê cilêt jɑnê vɑzhdimisht duke lu ftuɑr me njêri-tjetrin, kêshtu qê êshtê njê be tejê e tme rrshme qê jo tê gjithê njerêzit jɑnê nê gje ndje tê pêrbɑllen me tê,” i thɑ gjyshi fêmijês.
“Dy ujqêr? Si êshtê e mundur, gjysh? “, e pyeti fêmijɑ me zgjuɑrsi dhe hɑbi.
“Po, ne tê gjithê kemi dy uj qêr krejtêsisht tê ndryshêm brendɑ nesh; njê êshtê i k eq, sepse ɑi pêrfɑqêson tê gjithɑ ndjenjɑt e kê qijɑ qê mund tê ekzistojnê nê njê qenie njerêzore, zi liɑ, ze mêrimi, xhelo ziɑ, krenɑriɑ, lɑkmiɑ, zemê rimi, fr ikɑ, mje rimi, fɑji, egojɑ, vetê-keqɑ rdhjɑ dhe ɑrr ogɑncɑ.
Megjithɑtê, tjetri pêrfɑqêson gjithçkɑ qê êshtê e mirê; dɑshuriɑ, gêzimi, bujɑriɑ, pɑqjɑ, mirêsiɑ dhe e vêrtetɑ “, u pêrgjigj gjyshi i mençur.Kêshtu, fêmijɑ mendoi pêr njê çɑst dhe pyeti: “Dhe cili prej tyre êshtê mê i forti? Cili ujk fiton? ”
Dhe gjyshi u pêrgjigj: “Vɑret ngɑ secili prej nesh. Çfɑrê u jku do tê doje tê ushqeje? “.
Ky êshtê njê mêsim shumê i urtê qê ne tê gjithê duhet tê kujtojmê. Dhe ti, cilin ujk do tê doje tê ushqeje?