Jeta nuk pushon asnjeherë së na surprizuari.
Advertisements
A i keni parë reklamat e transmetuara gjatë periudhës së Krishtlindjeve të kësaj gruaje që solli në jetë fëmijën e saj në një supermarket të famshëm italian?
Advertisements
Të gjithë ne buzëqeshëm duke menduar se ishte një gjetje televizive, … por kjo është realisht ajo çfarë i ka ndodhur Ashleigh Miller Cross.
Kjo histori, për fat të mirë ka pasur një fund të lumtur, por askush nuk do ta harrojë kurrë.
Ashleigh Miller Cross, e la vajzën e saj vetëm dhjetë muajshe në shtëpi me bashkëshortin e saj dhe shkoi në supermarket si zakonisht kur filloi të ndjehej çuditshëm.
Ajo filloi të kishte marrje mendsh, pastaj ajo filloi të ketë si dhimbje barku.
Gruaja vendosi të shkojë në banjo për të freskuar fytyrën tuaj, kur filloi papritur d himbja e fortë që e detyroi atë të shtrihej.
Menaxheri i supermarketit, Malcolm Comeau, kishte lënë zyrën e tij për të shkuar për drekë, kur dëgjoi zhurmat që vinin nga banjo e grave. Pa menduar dy herë, ai hapi derën.
Ai gjeti gruan që po lëvizte në tokë në d himbje, dhe ishte i tme rruar, sepse ai nuk mund të kuptonte se çfarë po ndodhte. Njeriu i befa suar, e kuptoi se gruaja ishte duke lindur dhe menjëherë kërkoi ndihmë.
Për fat të mirë, ambulance erdhi menjëherë. Në fakt, pas disa minutash, gruaja lindi një fëmijë të bukur dhe të shëndetshëm.
Burri, i cili ishte duke pritur në shtëpi pazarin e gruas së tij, në vend të kësaj mori një telefonatë që e lajmëroi atë se gruaja e tij kishte lindur një djalë dhe që të dy ishin në spital.
Ashleigh dhe burri i saj kanë thënë kështu për historinë e tyre: “Dhjetë muaj më parë lindi vajza jonë e parë. Pas shtatzënisë së parë, unë nuk mund të humbja peshë, por ia lija faktit se haja më shumë, vetëm për shkak se vajzën e ushqeja me gji.
Të gjithë njerëzit që njohim na kanë thënë se gjatë gjithë ushqyerjes me gji nuk mund të mbetem shtatzënë përsëri.
Nuk kam vu ajtur nga ndonjë gjë, as neps nuk kisha dhe as të përziera siç kishte ndodhur me fëmijën e parë.
Lod hjen që kam ndjerë ia lija faktit se unë kam qenë gjithmonë në lëvizje dhe kam pasur pak kohë për të pushuar. Tani ne jemi të lumtur, edhe për shkak se çdo gjë shkoi mirë.”
Të gjithë punonjësit ishin të bef asuar, sepse një situatë e ngjashme nuk kishte ndodhur kurrë. Madje dhe menaxheri pranoi se në tridhjetë vjet të karrierës një gjë e tillë kurrë nuk i kishte ndodhur atij.
Së bashku ata vendosën se fëmija do të jetë përgjithmonë “mik nderi” në dyqan, ku mund të merrte ushqime dhe pelena falas.