Sot është dita më e trishtë e jetës sime.
Si doktor, unë kam trajtuar aq shumë gra shtatzëna dhe çdo herë që jam në sallën e lindjes i lutem Zotit t’i bekojë të gjitha nënat.
Advertisements
Dhimbja që gratë kalojnë në sallën e lindjes është e papërshkrueshme dhe kjo nuk përfshin vetëm nëntë muajt e shtatzanisë. Ato kalojnë shumë më tepër për të sjellë një jetë të re.
Advertisements
Sot qaj me hidhërim, sepse kam humbur një grua, ne lutemi që këto gjëra të mos ndodhin, por ndonjëherë
Zoti ka plane të tjera. Pse rasti i kësaj gruaje është kaq i dhimbshëm? Ajo nuk mbetej shtatzënë për 14 vjet. Ne kemi provuar fertilizimin in vitro dhe shumë metoda të tjera. Ajo ka vuajtur shumë…
Së fundi Zoti e bekoi.
Ishte përtej shkencës dhe diturisë njerëzore.
Ajo sapo kishte mbetur shtatzënë pavarësisht faktit që kishte kist ovarianë dhe tumor fibroze. Fibroidi i saj filloi të shkrihej dhe gjithçka ishte në rregull, e di se është Zoti, ai bën gjëra vetëm për të treguar lavdinë dhe madhështinë e Tij.
Pas 9 muajsh, ishte koha, burri i saj e solli atë në spital dhe shpejt lashë gjithçka që po bëja dhe ndoqa atë. Pas 7 orësh, ishte aq e dhimbshme kështu që vendosëm ta operonim.