Një ditë të ftohtë, një studente me emrin Casey Fischer, ecte nëpër qendrën e qytetit para se të shkonte në klasë.
Advertisements
Çdo gjë ishte si zakonisht, por papritmas u ndal për të parë se si një lypës kishte mbledhur disa para dhe po rrinte në të ftohtë.
Advertisements
Ajo mori kafenë e saj dhe më pas i ofroi kafe edhe lypësit në anë të rrugës dhe u ul që të bisedonte me të.
Ajo iu përgjigj me entuziazëm të gjitha pyetjeve të njeriut të pastrehë dhe të lodhur, veshur me rroba të pi.sta.
Babai e kishte brak tisur pasi kishte lindur dhe nëna e tij kishte vd.e .kur nga k.an ceri.
I pikëlluar ai i rrëfeu se e vetmja gjë që donte në jetë ishte të bënte nënën e tij krenare.
Pas një ore bisede, ajo kuptoi se ishte bërë vonë për orën e parë të mësimit dhe tani duhej që të arrinte të kapte të dytën, por lypësi i dha një letër.
Ajo u sh.o.kua dhe mbeti pa fjalë nga letra që ai i kishte lënë:
“Sot doja të v.r!sja veten, por falë teje nuk do ta bëj, të falënderoj! Je një person i mirë”.